Μ’ αυτές σου τις τρελές ματιές,
Κωστάκη μου γκρινιάρη
τσαχπίνη κι αλανιάρη,
όταν γυρνάς και με κοιτάς,
πολύ με τυραννάς.
Μα δεν το νιώθεις πως σ’ αγαπώ;
Κωστάκη μου για σένα
πως τα ‘χω πια χαμένα;
Γιατί να λιώνω να πονώ
να πάω να τρελαθώ;
Θα προτιμήσω θάνατο
Κωστάκη δεν σ’ αφήνω,
το αίμα μου το χύνω.
Μαζί σου εγώ θα παντρευτώ
θα νοικοκυρευτώ.
Κωστάκη δε σ’ αφήνω
το αίμα μου το χύνω.
Μαζί σου εγώ θα παντρευτώ
θα νοικοκυρευτώ.
Τραγούδι : Νταίζυ Σταυροπούλου Βασ. Τσιτσάνης
Χασάπικο
Ηχογραφήθηκε : 1940