Βραδιάζει γύρω
κι η νύχτα απλώνει σκοτάδι βαθύ.
Κορίτσι ξένο
σαν ίσκιος πλανιέται, μονάχο στη γη.
Χωρίς ντροπή αναζητεί
τον ήλιο που έχει χαθεί
στα σκοτάδια να βρει
Μπορεί να το ‘χουν πλανέψει
ακρογιαλιές, δειλινά
και σκλαβωμένη κρατούνε
για πάντα τη δόλια καρδιά!
Μπορεί, ακόμα, μπορεί
να έχει πια τρελαθεί!
Και τότε, ποιός
θα ρωτήσει να μάθει ποτέ το γιατί;
Χωρίς ντροπή αναζητεί
τον ήλιο που έχει χαθεί
στα σκοτάδια να βρει!
Μπορεί να το ‘χουν πλανέψει
ακρογιαλιές δειλινά
και σκλαβωμένη κρατούνε
για πάντα τη δόλια καρδιά!
Τραγούδι Στέλλα Χασκιλ, Βασ. Τσιτσάνης.
Οριεντάλ
Ηχογραφήθηκε 1948