Πίσω στα πυκνά τα καφάσια,
σαν τη δαιμονισμένη γυρνά!
Χρόνια το γλυκό παλικάρι
περιμένει η Σεράχ κι αγρυπνά.
Αστράφτει το σπαθί του καβαλάρη σαν τη
φωτιά!
Σαν φωτιά!
Τα σίδερα λυγίζουν και σπαράζονται τα
κορμιά!
Τα κορμιά!
Και αρπάζει τη Σεράχ
κι όλες λεν, Αλάχ! Αλάχ!
Εγκιουλέ ολσούν!
Κλαίνε στα χαρέμια οι σκλάβες!
Τρέμουν την οργή του Πασά.
Κλαίνε στο σαράι οι αγάδες!
Που ρουφούσαν της Σεράχ την ομορφιά!
Αστράφτει το σπαθί του καβαλάρη σαν τη
φωτιά!
Σαν φωτιά
Τα σίδερα λυγίζουν και σπαράζονται τα
κορμιά!
Τα κορμιά
Και αρπάζει τη Σεράχ
κι όλες λεν, Αλάχ! Αλάχ!
Ε γκιουλέ ολσούν!
Τραγούδι Μαρ. Νίνου.
Οριεντάλ.
Ηχογραφήθηκε 1951 (Χατζηδουλής)
Επανέκδοση 1987