Φιλότιμο δεν έχεις πια
και πονηρά σαν τη σουπιά
τα γαλανά μου τα νερά εγέμισες μελάνι
κι εμένα μ’ εγκατέλειψες και πας σ’ άλλο λιμάνι!
‘Όπου κι αν πας κι όπου βρεθείς,
χωρίς εμένα θα χαθείς!
Τώρα με άλλονε γλεντάς,
στα κέντρα μέσα ξενυχτάς!
Και δεν σου καίγεται καρφί, αν ζω ή αν πεθαίνω!
Μα τ’ άσχημα μαντάτα σου για σένα θα μαθαίνω!
‘Όπου κι αν πας κι όπου βρεθείς,
χωρίς εμένα θα χαθείς!
Μέσα στην κρύα σου καρδιά
έκρυβες τόση απονιά!
Μού ‘φερε καταστροφή και συμφορά μεγάλη
ο δρόμος που εδιάλεξες, να δω πού θα σε βγάλει!
‘Όπου κι αν πας κι όπου σταθείς,
χωρίς εμένα θα χαθείς!
Τραγούδι Σωτ. Μπέλλου, Τάκης Mπίvης, Βασ Tσιτσάνης
Ζεϊμπέκικο.
Ηχογραφήθηκε 1952
Επανέκδοση 1984