Δεν ρωτώ ποια είσαι κι από πού κρατάς,
ούτ’ εσύ για μένα θέλω να ρωτάς.
Κάθισε κοντά μου, πιες γλυκό κρασί,
κάνε μου παρέα, γλέντησε κι εσύ!

Μες στης καρδιάς μου το σκοτάδι,
το πιο γλυκό σου δώσ’ μου χάδι.
Σαν ξημερώσει, αν θέλεις, με ξεχνάς!
‘Όμως απόψε αγκάλιασε με
και την καρδιά μου στους καημούς μην την πετάς!

Απ’ τα φυλλοκάρδια βγαίνει μια φωτιά,
καίγετ’ η καρδιά μου τούτη τη βραδιά.
Κάθισε κοντά μου, πιες γλυκό κρασί,
κάνε μου παρέα, γλέντησε κι εσύ!

‘Έλα, κορίτσι μου, κοντά μου,
να κάψεις όλα τα βάσανά μου
και τα σημάδια μιας άπιστης καρδιάς!
Κι όταν θα φέξει, αν θέλεις, φύγε
κι όποιο σοκάκι σου αρέσει το τραβάς!

Δε ρωτώ ποια είσαι κι από πού κρατάς,
ούτ’ εσύ για μένα θέλω να ρωτάς.
Κάθισε κοντά μου, πιές γλυκό κρασί,
κάνε μου παρέα, γλέντησε κι εσύ!

Τραγούδι: Βασ. Τσιτσάvης, Χαρούλα Λαμπράκη.
Χασάπικο.
Ηχογραφήθηκε: 1966

Μην αρχίζεις τη μουρμούρα, άκου πρώτα να σου πω.
Χτες το βράδυ είχα μπλέξει σ’ ένα γλέντι φιλικό,
είχε όμορφες γυναίκες και ξεχάστηκα να ‘ρθω.

Συχώρα με, μουρμούρα μου,
χτυπούσε η καρδούλα μου.
Στο χορό, στην παραζάλη
με ξελόγιασαν τα κάλη.

‘Όμορφες που ήταν όλες μ’ έβαλαν κρασί να πιω,
μ’ έστρωσαν κι ένα ντιβάνι κι έπεσα να κοιμηθώ!

Συχώρα με, μουρμούρα μου,
χτυπούσε η καρδούλα μου.
Στο χορό, στην παραζάλη
με ξελόγιασαν τα κάλη.

Μια ξανθιά, μικρή σουλτάνα, πω, πω, πω με τρέλανε!
Τέτοια νύχτα μαγεμένη αχ! να μην ξημέρωνε!

Συχώρα με, μουρμούρα μου,
χτυπούσε η καρδούλα μου.
Στο χορό, στην παραζάλη,
με ξελόγιασαν τα κάλη.

Τραγούδι: Βασ. Τσιτσάvης, Χαρούλα Λαμπράκη.
Συρτοτσιφτετέλι.
Ηχογραφήθηκε: 1964.

Από μια πικρή κουβέντα,
από μια πικρή κουβέντα.
Που μου είπες κάποιο βράδυ,
έγιν’ η καρδιά μου μαύρη!

Συ που ήσουνα για μένα
μια ολόκληρ’ ιστορία,
μού ‘δωσες να καταλάβω
πως αλλάζεις πια πορεία!

Από μια πικρή κουβέντα,
από μια πικρή κουβέντα.
Που μου είπες κάποιο βράδυ,
έγιν’ η καρδιά μου μαύρη!

Η καρδιά μου πάει να σπάσει,
η καρδιά μου πάει να σπάσει
Θα μου φύγει το κεφάλι,
μού ‘βαλες φωτιά μεγάλη!

Το αγόρι σου στο δρόμο
σκέφτεσαι να το πετάξεις,
να με βλέπεις στα σοκάκια,
τη ζωή μου να ρημάξεις!

Από μια πικρή κουβέντα,
από μια πικρή κουβέντα.
Που μου είπες κάποιο βράδυ,
έγιν’ η καρδιά μου μαύρη!

Τραγούδι: Άννα Xρυσάφη.
Ζεϊμπέκικο.
Ηχογραφήθηκε: 1964

Κι όμως την πίστευα και πλάι μου την είχα,
γιατι την αγαπούσα, γιατι την αγαπούσα
κι αλλιώς να κάνω δεν μπορούσα!

‘Όσες χαρές μου έδινε,
τις λίγες ώρες που βρισκόμουνα κοντά της,
τόσα φαρμάκια έπινα όταν μου έλειπε,
γιατι το ήξερα καλά,
πως μοιραζόμουν τα φιλιά της!

Κι όμως την πίστευα και πλάι μου την είχα,
γιατι την αγαπούσα, γιατι την αγαπούσα
κι αλλιώς να κάνω δεν μπορούσα!

Τώρα σχεδόν με ξέχασε,
και η καρδιά της όπως πριν δεν με ζητάει
Την είδα χτες στο δρόμο μου, μα δεν μου γέλασε.
Ίσως να νιώθει μια ντροπή,
μα η καρδιά μου την πονάει!

Γιατί την πίστευα και πλάι μου την είχα,
γιατι την αγαπούσα, γιατι την αγαπούσα
κι αλλιώς να κάνω δεν μπορούσα!

Τραγούδι: Πάνος Γαβαλάς.
Χασάπικο.
Ηχογραφήθηκε: 1963

Τό ‘ξερα, το ‘ξερα πως θα μου φύγεις
και βαριά θα πληγωθώ.
Το δικό μου πάθος κι η μεγάλη ζήλια,
σ’ έκαναν να φύγεις, να ‘βρεις ξένα χείλια!

‘Έφυγες, αγάπη μου,
σε πήραν απ’ τα χέρια τα δικά μου
και καίγετ’ η καρδιά μου!
Καίγεται, αχ! καίγεται μες στη φωτιά σου
κι ο καημός δε λέγεται!

Πίστευα, πίστευα πως όταν φύγεις,
γρήγορα θα γιατρευτώ!
Τώρα ένα θαύμα μόνο θα με σώσει,
να γυρίσεις πίσω και να με γλυτώσεις.

‘Έφυγες, αγάπη μου,
σε πήραν απ’ τα χέρια τα δικά μου
και καίγετ’ η καρδιά μου!
Καίγεται, αχ! καίγεται μες στη φωτιά σου
κι ο καημός δε λέγεται!

Αν πονάς, αν πονάς, για μένα λίγο,
μη μ’ αφήνεις να χαθώ!
Σ’ έχω αδικήσει και πολύ πληγώσει,
το χω καταλάβει κι έχω μετανιώσει!

‘Έφυγες, αγάπη μου,
σε πήραν απ’ τα χέρια τα δικά μου
και καίγετ’ η καρδιά μου!
Καίγεται, αχ! καίγεται μες στη φωτιά σου
κι ο καημός δε λέγεται!

Τραγούδι: Στέλιος Καζαντζίδης.
Συρτοτσιφτετέλι.
Ηχογραφήθηκε: 1963.

Εσύ που χάρισες σ’ εμένα την καρδιά σου,
την αγκαλιά, τα νιάτα σου, την ομορφιά σου,
δεν το περίμενα ποτές μου από σένα,
πως σ’ άλλον άντρα τα φιλιά σου έχεις δοσμένα!

Φαρμακωμένα χείλη!
Φαρμακωμένα χείλη!

‘Έδωσαν τα φιλιά τους πάνω στα δικά μου,
στον πονεμένο, τον μεγάλο έρωτά μου
και πήραν ό,τι όμορφο είχα κοντά μου!

Φαρμακωμένα χείλη!
Φαρμακωμένα χείλη!

Καταραμένη να ‘σαι τώρα απ’ την καρδιά μου,
αφού επρόδωσες τα χείλη τα δικά μου!
Μαύρη κατάρα να μαραίνει τη χαρά σου
και νυχτοπούλια να ρημάζουν τα όνειρά σου!

Φαρμακωμένα χείλη!
Φαρμακωμένα χείλη!

Φαρμακωμένα χείλη!
Φαρμακωμένα χείλη!

‘Έδωσαν τα φιλιά τους πάνω στα δικά μου,
στον πονεμένο, τον μεγάλο έρωτά μου
και πήραν ό,τι όμορφο είχα κοντά μου!

Φαρμακωμένα χείλη!
Φαρμακωμένα χείλη!

Τραγούδι: Στέλιος Καζαντζίδης.
Συρτοτσιφτετέλι.
Ηχογραφήθηκε: 1962

Σ’ αγάπησα στον πόνο σου απάνω
και τη φτωχή μου σού ‘δωσα καρδιά.
Τώρα όμως σου πέρασε ο πόνος
και να φύγεις θέλεις μακριά!

Μείνε, αγάπη μου, κοντά μου,
σου μιλάω για καλό.
Θα με συνηθίσεις και θα μ’ αγαπάς!
‘Όπως σ’ έχω συνηθίσει
κι όπως σ αγαπώ εγώ,
δεν θα σ’ αγαπήσει
κανείς, όπου κι αν πας.

Τις πίκρες σου, χαρές τις έχω κάνει
και νόμιζα θα βάζαμε στεφάνι.
Τώρα όμως σου πέρασε ο πόνος
και να φύγεις θέλεις μακριά!
Μείνε, αγάπη μου, κοντά μου,
σου μιλάω για καλό.
Θα με συνηθίσεις και θα μ’ αγαπάς!
Όπως σ’ έχω συνηθίσει
κι όπως σ’ αγαπώ εγώ,
δεν θα σ’ αγαπήσει
κανείς, όπου κι αν πας!

Σ’ αγάπησα με όλη την καρδιά μου
και σ’ έντυσα μες στα μεταξωτά.
Τώρα όμως σου πέρασε ο πόνος
και να φύγεις θέλεις μακριά!
Μείνε αγάπη μου, κοντά μου,
σου μιλάω για καλό!
Θα με συνηθίσεις και θα μ’ αγαπάς!
‘Όπως σ’ έχω συνηθίσει.
κι όπως σ’ αγαπώ εγώ,
δεν θα σ’ αγαπήσει
κανείς, όπου κι αν πας!

Τραγούδι: Πάνος Γαβαλάς.
Συρτοτσιφτετέλι.
Ηχογραφήθηκε: 1962.

Κλάψε την καταστροφή
που σε βρήκε, καρδιά μου!
Άδικη ζωή, με πλήγωσες πολύ!

Μ’ έχουν γελάσει δυο μαύρα μάτια,
πού ‘χα λατρέψει μες στη ζωή!
Και την καρδιά μου χίλια κομμάτια
την έχουν κάνει αυτά τα μάτια!

Σημαίν’ η ώρα για μένα τώρα.
Μαύρη σα νύχτα θα ‘ν’ η ζωή μου!
Παίρνω τα μαύρα μου τα σκαλοπάτια,
μ’ έχουν γελάσει δυο μαύρα μάτια!

Κλάψε την καταστροφή
που σε βρήκε, καρδιά μου!
Άδικη ζωή, με πλήγωσες πολύ!

Μ’ έχουν γελάσει δυο μαύρα μάτια!
Μ’ εγκαταλείψαν ένα πρωί.
Τα περιμένω, μα δεν γυρίζουν
κι οι αναμνήσεις με βασανίζουν!

Σημαίν’ η ώρα για μένα τώρα.
Μαύρη σα νύχτα θα ‘ν’ η ζωή μου!
Παίρνω τα μαύρα μου τα σκαλοπάτια,
μ’ έχουν γελάσει δυο μαύρα μάτια!

Κλάψε την καταστροφή
που σε βρήκε, καρδιά μου!
Άδικη ζωή, με πλήγωσες πολύ!

Τραγούδι: Καίτη Γκρέυ.
Βαλς.
Ηχογραφήθηκε: 1962.

Ο ποιος μεγάλωσε στα ξένα χέρια
κι ήπιε το δάκρυ της ορφάνιας, το πικρό,
αυτός γνωρίζει, τι θα πει,
να τρως με πίκρα το ψωμί,
όταν βρεθείς χωρίς προστάτη στη ζωή!

Είναι πικρά, είναι βαριά τα ξένα χέρια!
Τα ξένα χέρια είναι μαχαίρια!
Είναι μαχαίρια!

Και στην αγάπη μου τα όνειρά μου
κι αυτά γκρεμίσαν απ’ της μοίρας την οργή!
Αυτός που μού ‘χ’ υποσχεθεί,
πως θα μ’ αλλάξει τη ζωή
κι αυτός δεν είχε μες στα στήθια του ψυχή!

Είναι πικρά, είναι βαριά τα ξένα χέρια!
Τα ξένα χέρια είναι μαχαίρια!
Είναι μαχαίρια!

Τραγούδι: Καίτη Γκρέυ.
Χασάπικο.
Ηχογραφήθηκε: 1961-62.

Κυριακή σε γνώρισα,
Κυριακή σε χάνω!
Θέλω να είναι Κυριακή
κι αυτή που θα πεθάνω!
Σαν άστρο εβασίλεψες
και χάθηκες, χαρά μου!
Κι απ’ τον καημό μου το βαρύ
έγινε μαύρ’ η Κυριακή
και σπάραξ’ η καρδιά μου!

Κυριακή σε γνώρισα,
Κυριακή σε χάνω!
Θέλω να είναι Κυριακή
κι αυτή που θα πεθάνω!
Είναι βαριά κι αβάσταχτη
του χωρισμού η ώρα!
Στο βίο μου το σκοτεινό
έχω το μαύρο ουρανό
για συντροφιά μου τώρα!

Κυριακή σε γνώρισα,
Κυριακή σε χάνω!
Θέλω να είναι Κυριακή
κι αυτή που θα πεθάνω!
Ας πέθαινα μια Κυριακή,
για να χαρεί κι ο Χάρος!
Να τελειώσει μια Ζωή,
πού ‘ναι για μένα θλιβερή,
πού ‘ναι για μένα βάρος!

Κυριακή σε γνώρισα,
Κυριακή σε χάνω!
Θέλω να είναι Κυριακή
κι αυτή που θα πεθάνω!

Τραγούδι: Καίτη Γκρέυ.
Ηχογραφήθηκε: 1961