Μη χειρότερα, Θεέ μου,
τι έχω πάθει εγώ, καλέ μου!
‘Έσπασα το οργανάκι
τ’ όμορφο μπαγλαμαδάκι!

Πω, πω συμφορά μεγάλη!

‘Ήταν η παρηγοριά μου
και η μόνη μου χαρά μου.
Κι όλα μου τα χτυποκάρδια
φεύγαν απ’ τα φυλλοκάρδια!

Και μιλούσ’ ο μπαγλαμάς μου!

Σ’ είχα τόσο αγαπήσει!
Μ’ έφερνες γλυκό μεθύσι
Σένα είχα, μπαγλαμά μου,
κι έλεγα τα βάσανά μου!

Και τον πόνο μου, καλέ μου!

Τραγούδι: Στράτος Διονυσίου.
Ζεϊμπέκικο.
Ηχογραφήθηκε: 1960.

Το πλοίο θα σαλπάρει για λιμάνια ξένα,
για λιμάνια ξένα!
Μαζί του θα σε πάρει αγάπη μου κι σένα,
μακριά από μένα!

Την καρδιά μου ο πόνος την πληγώνει
και στο κλάμα βραδιάζει και νυχτώνει!
Φεύγεις, αγάπη μου, φεύγεις, χαρά μου,
πάρ’ τις ελπίδες μου, τα όνειρά μου.
Γρήγορα να ‘ρθεις πάλι κοντά μου!
Ω ω ω ω ω!

Το πλοίο θα σαλπάρει για λιμάνια ξένα,
για λιμάνια ξένα!

Το πλοίο θα σαλπάρει για λιμάνια ξένα,
για λιμάνια ξένα!
μαζί του θα σε πάρει, αγάπη μου κι εσένα,
μακριά από μένα!

Κάθε μέρα για μένα θα ‘ναι χρόνος!
Θα με τρώει του χωρισμού ο πόνος!
Φεύγεις, αγάπη μου, φεύγεις, χαρά μου,
πάρ’ τις ελπίδες μου, τα όνειρά μου!
Γρήγορα να ‘ ρθεις πάλι κοντά μου!
Ω ω ω ω ω!

Τ ο πλοίο θα σαλπάρει για λιμάνια ξένα,
για λιμάνια ξένα!

Τραγούδι: Πόλυ Πάνου
Συρτοτσιφτετέλι.
Ηχογραφήθηκε: 1960.

Παράξενα απόψε με κοιτάζεις,
απόψε δεν σε πιάνει το κρασί.
Της ταβέρνας το ρολόι
το κοιτάς, κάτι σε τρώει!
Δεν αντέχω να σε βλέπω σκεπτική.

Α α α α α!

Ρίξε στο ποτήρι σου
φαρμάκι για χατίρι σου
και φέρ’ το να το πιω
και να πεθάνω εγώ, για σένα!

Με τρώει κάποια μαύρη υποψία,
πως άλλος την καρδιά σου κυβερνά.
Κι αν αυτό είναι αλήθεια,
δώσ’ μου μαχαιριά στα στήθια,
πριν γκρεμίσουν τα όνειρά μου, τα χρυσά!

Α α α α α!

Ρίξε στο ποτήρι σου
φαρμάκι απ’ τα χείλη σου
και φερτο να το πιω
και να πεθάνω εγώ για σένα!

Τ τραγούδι: Πόλυ Πάνου.
Χασάπικο.
Hxογραφήθηκε: 1960.

Η συνοικία μου δεν έχει άσφαλτο,
δεν έχει μέγαρα, ούτε και τρένα.
Η κάθε γειτονιά είν’ όλο χώματα
και τα σπιτάκια της φτωχοχτισμένα.

Στα καφενεία της πάντα το σούρουπο
οι νέοι κάθονται σιγομιλώντας
και τα κορίτσια της στο νυφοπάζαρο
κάνουν τις βόλτες τους γλυκοκοιτώντας.

Η συνοικία μου, π συνοικία μου
είν’ η αγάπη μου, είν’ η λατρεία μου!

Η συνοικία μου δεν είναι πλούσια,
δουλεύει ο κόσμος της για το καρβέλι
Και όταν έρχονται τα κυριακάτικα,
τα μεροκάματα γλεντά όπου θέλει!

ες στην καπνίλα της απ’ τα εργοστάσια
γλιστρά ο ήλιος της και τη φωτίζει
Και δίνει δύναμη με τις αχτίδες του,
την κάνει όμορφη και τη στολίζει!

Η συνοικία μου, η συνοικία μου
είν’ η αγάπη μου, είν’ η λατρεία μου!

Τραγούδι: Μαίρη Λίντα, Μανώλης Χιώτης.
Μάμπο.
Ηχογραφήθηκε: 1959.

Φελάχες γλυκιές,
μαγικές ζωγραφιές,
που σκορπούν παντού τον πόθο!
Μέθυσα ένα δείλι
απ’ τ’ αμαρτωλά σας χείλη
και τη γλύκα ακόμα νιώθω!

Αχ! Γλυκιά φελάχα!
Τα τρελά τα φιλιά σου νοσταλγώ!
Μάτια μου αράπικα!
Χάθηκα, τρελάθηκα,
κλαίω, μακριά σας θα χαθώ!
Ω ω ω ω! ΓιαΧαμπίμπι θα χαθώ!

Κορμιά σαν φωτιές!
Αραπίνες τρελές,
αγκαλιές που σε μεθούνε!
‘Ήπια τ’ άρωμά σας
απ’ τα χείλη τα δικά σας,
που τον έρωτα κερνούνε!

Αχ! Γλυκιά φελάχα!
Τ α τρελά τα φιλιά σου νοσταλγώ!
Μάτια μου αράπικα!
Χάθηκα τρελάθηκα,
κλαίω, μακριά σας θα χαθώ!
Ω ω ω ω! ΓιαΧαμπίμπι θα χαθώ!

Μάτια μου αράπικα!
Χάθηκα, τρελάθηκα,
κλαίω, μακριά σας θα χαθώ!
Ω ω ω ω! ΓιαΧαμπίμπι θα χαθώ!

Τραγούδι: Πόλυ Πάνου.
Οριεντάλ.
Hxογραφήθηκε: 1959.

Στην Αίγυπτο μια βραδιά
πληγώθηκε μια καρδιά.
‘Εφυγ’ αυτή κι ο φελάχος στον πόνο σπα¬ράζει,
μέσα στην έρημο μόνος τις νύχτες φωνά¬ζει!

Φαρίντα, αγάπη γλυκιά μου,
εσένα ζητά η καρδιά μου!
Γύρισε πίσω,
τη φλόγα να σβήσω,
που έχω στην καρδιά.
Φαρίντα μου γλυκιά!

Κλαίει ο φελάχος πικρά,
για τη Φαρίντα πονά.
Με το φεγγάρι τα βράδυα μιλάει και κλαίει,
πάντα το ίδιο τραγούδι στην έρημο λέει.

Φαρίντα, αγάπη γλυκιά μου,
εσένα ζητά η καρδιά μου!
Γύρισε πίσω,
τη φλόγα να σβήσω,
που έχω στην καρδιά.
Φαρίντα μου γλυκιά!

Τραγούδι: Μανώλης Αγγελόπουλος.
Οριεντάλ.
Ηχογραφήθηκε: 1959.

Εβίβα βρε παιδιά! ω ω ω ω ω!
Εβίβα, εβίβα και καλή καρδιά.

Εβίβα, εβίβα, εβίβα βρε παιδιά.
Απόψε η παρέα μας είν’ όλη λεβεντιά!
Κάπελα φέρε μας κρασί, γέμισε το τραπέζι,
δώσε λεφτά στη μουσική για πάρτη μας να παίζει.

Εβίβα βρε παιδιά! ω ω ω ω ω!
Εβίβα, εβίβα και καλή καρδιά!

Απόψε δεν θα πάμε στο σπίτι μας παιδιά.
Ας μην τελείωνε ποτέ ετούτη η βραδιά.
Καθένας το κορίτσι του ας πάρει να χορέψει,
έρωτα απόψε και πιοτό και γλέντι ώσπου να φέξει.

Εβίβα βρε παιδιά! ω ω ω ω ω!
Εβίβα, εβίβα και καλή καρδιά.

Φτάνει το γλυκοχάραμα παίζουν τα μπουζουκάκια,
εβίβα να τ’ αδειάσουμε κι αυτά τα ποτηράκια.

Εβίβα βρε παιδιά!

Τραγούδι: Γρηγ. Mπιθικώτσης, Βασ. Τσιτσάνης,
Πίτσα Νέγκρι.
Ζεϊμπέκικο.
Ηχογραφήθηκε: 1958-59.

Όχι πια άλλα δάκρυα όχι άλλα καρδιοχτύπια
μου φτάνουν για χατίρι σου όσα φαρμάκια ήπια.
Αχ! όσα φαρμάκια ήπια!

Σ’ άλλους δρόμους θα βαδίσω,
τις παλιές πληγές θα κλείσω.

‘Έχει η ζωή γυρίσματα, έχει και μονοπάτια.
Γκρεμίζουν φτωχοκάλυβα και χτίζονται παλάτια.
Αχ! και χτίζονται παλάτια!

Σ’ άλλους δρόμους θα βαδίσω,
τις παλιές πληγές θα κλείσω.

Χρόνια και χρόνια πλάι σου έφτυσα μαύρο αίμα,
μα η υπομονή έχει όρια κι ο πόνος έχει τέρμα.
Αχ! κι ο πόνος έχει τέρμα!

Σ’ άλλους δρόμους θα βαδίσω,
τις παλιές πληγές θα κλείσω.

Τραγούδι: Γιώτα Λίδια.
Ζεϊμπέκικο.
Ηχογραφήθηκε: 1958-59.

Στερνό μου γλυκοχάραμα κι εσύ αυγή θλιμμένη,
για ξημερώστε γρήγορα τον ήλιο ν’ αντικρίσω,
γιατι μετρώ στα δάχτυλα τις ώρες που θα ζήσω.

Το ξέρω θα πεθάνω ο ήλιος πριν να βγει
μέσα στο γλυκοχάραμα και στη θλιμμένη αυγή.

Χαράματα γεννήθηκα, χαράματα πεθαίνω.
Εδώ τελειώνει φαίνεται ο δρόμος της ζωής μου.
Ο στεναγμός, το δάκρυσμα, το δράμα της ψυχής μου.

Το ξέρω θα πεθάνω ο ήλιος πριν να βγει
μέσα στο γλυκοχάραμα και στη θλιμμένη αυγή.

Στερνό μου γλυκοχάραμα μαλάκωσε τον πόνο.
Δεν με τρομάζει τίποτα το Χάρο δε φοβάμαι,
μονάχα που δε χάρηκα τα νιάτα μου λυπάμαι.

Το ξέρω θα πεθάνω ο ήλιος πριν να βγει
μέσα στο γλυκοχάραμα και στη θλιμμένη αυγή.

Τραγούδι: Σταύρος Καμπάνης.
Ζεϊμπέκικο.
Ηχογραφήθηκε: 1958-59

Έχω μέρες να σε ιδώ
και σφιχτά να σ’ αγκαλιάσω.
Κι αν απόψε δεν σε βρω
το μυαλό μου θα το χάσω.

‘Έλα, πριν με κάψει,
η φωτιά που’ χεις ανάψει
‘Έλα απόψε αγκάλιασε με
κι απ’ το Χάρο γλύτωσε με.
Αμάν!

Θα με φάει ο καημός,
το δικό σου το μαράζι
Ξενυχτάω σαν τρελός
μα εσένα δεν σε νοιάζει

‘Έλα, πριν με κάψει
η φωτιά πού ‘χεις ανάψει
‘Έλα απόψε αγκάλιασε με
κι απ’ το Χάρο γλύτωσε με.
Αμάν!

‘Έλα πριν με κάψει
η φωτιά πού ‘χεις ανάψει
‘Έλα απόψε αγκάλιασε με
κι απ’ το Χάρο γλύτωσε με.
Αμάν!

Τραγούδι: Γιώτα Λιδια.
Συρτοτσιφτετέλι.
Ηχογραφήθηκε: 1958-59.