Posted by & filed under Τραγούδια.

Είμαι παιδάκι με ψυχή και ζηλεμένο,

παιδάκι όμορφο, τσαχπίνικο, τρελό.

Όλοι με λατρεύουνε σαν παίζω,

μ’ αγαπούνε όλες στο λεφτό!

Μα όλες ραντεβού μου δίνουν σαν με βλέπουν,

για δυο λογάκια μυστικά που θα μου πουν.

«Μάλιστα» μου λένε σ’ ότι λέγω,

δέχονται για να με παντρευτούν!

Να ξεραν πόσο η καρδιά μου μέσα κλαίει,

με βασανίζουν με πληγώνουν οι καημοί.

Τίποτα δεν θέλω πια κοντά μου

Όλα πλέον τα’ χω βαρεθεί.

Τραγούδι : Δημ. Περδικόπουλος, Βασ. Τσιτσάνης

Χασάπικο 

Ηχογραφήθηκε : 1937

Posted by & filed under Τραγούδια.

Να γιατί γυρνώ μες στην Αθήνα

να γιατί πάντα τα κοπανώ!

γιατί έχω εγώ μεράκι,

έχω μέσα μου σαράκι,

για μια όμορφη κοπέλα π’ αγαπώ.

Βρ’ αμάν, αμάν!

Γι’ αυτήν εγώ θα τρελαθώ!

Να γιατί περνώ απ’ τη γειτονιά σου,

να γιατί σε περνώ απ΄ το κοντό!

Γιατί μ’ έκανε μικράκι

κι έχω το διπλό φαρμάκι,

για μια νύχτα που σε γνώρισα κι εγώ.

Βρ’ αμάν, αμάν!

Ζαλίστηκα πια δε βαστώ!

Να γιατί γυρίζω με τ’ αμάξι,

να γιατί σιγά σιγά περνώ!

Για ένα σου γλυκό φιλάκι,

για να φύγει το φαρμάκι,

γιατ’ εσένα κοπελιά μου αγαπώ.

Βρ’ αμάν, αμάν!

Στο ξαναλέω σ’ αγαπώ!

Τραγούδι : Μάρκος Βαμβακάρης, Σοφία Καριβάλη

Χασάπικο 

Ηχογραφήθηκε : 1937

Posted by & filed under Τραγούδια.

Ποιος είδε πράσινο δεντρί

μαυροματούσα μ’ και ξανθή,

γιέ μ’, να χει γαλάζια φύλλα

μαύρα μάτια, μαύρα φρύδια;

Και στην κορφή μαλάματα,

Κορίτσια με τα κλάματα,

γιέ μ’, στη ρίζα κρύα βρύση,

ποιός να πιεί, ποιός να γεμίσει;

Εκεί, καλέ, εκεί έσκυψα να πιώ και εγώ,

μα τ’ άστρο, μα τον ουρανό,

γιέ μ’, να πάω να γεμίσω,

μαύρα μάτια αν φιλήσω.

Μου πεσε το μαντίλι μου,

καημό που χουν τα χείλη μου

γιέ μ’, το χρυσοκεντημένο,

μια χαρά ήταν το καημένο

Τραγούδι : Elvira de Hidalgo

Καλαματιανό

Επανέκδοση 1992 και 1994.

Στον δίσκο αναγράφεται η τραγουδίστρια ως Ελβίρα Κάκκη, η οποία πάντως δεν είναι Ελληνίδα

Posted by & filed under Τραγούδια.

Σ’ ένα ντεκέ μπουκάρανε τρεις μάγκες φιλαράκοι,

το ναργελέ σκαρώσανε με προυσιανό μαυράκι.

Φίνο ντεκέ σκαρώσανε που δούλευε ρολόι

Και πήγαινε και φούμερνε όλο το σκυλολόι.

Και η Γιωργία η τρανή με κέφι και μεράκι,

σαμπαχαδάκι έλεγε με φίνο μπουζουκάκι.

Αμάν Αμάν μεντέτ αμάν αμάν!

Γεια σου, Γιωργία μερακλού!

Κι αφού την πίναν έξυπνα οι μάγκες οι λεβέντες,

Τον ντεκετζή εδιέταξαν τις λουλαδιές ντουμπλέδες.

Τραγούδι : Γεωργία Μηττάκη

Ζεϊμπέκικο

Ηχογραφήθηκε : Αρχές του 1937

Στον δίσκο αναγράφεται ότι το τραγούδι είναι των Τσιτσάνη – Περδικόπουλου