Ένα τέτοιο παλικάρι πώς το ντρό-
πώς το ντρόπιασες εσύ;
Και μια όμορφη αγάπη περιφρόνησες,
την καλή μου την καρδιά την δολοφόνησες.
Μού ‘χεις τάξει, βρε κακούργα, πως θα μού
πως θα μού ‘μενες πιστή,
και απατημένο τώρα με παράτησες,
μα να ξέρεις πως κι εσύ στραβά περπάτησες.
Πίνω κι όλο αναστενάζω, σε ζητώ
σε ζητώ να ρθεις ξανά.
Και θα πω πως ήταν ένα παλιό όνειρο,
σαν θα σ’ έχω πια κοντά μου, βρε παμπόνηρο.
Τραγούδι: Ρένα Στάμου, Βασ. Τσιτσάνnς.
Ζεϊμπέκικο.
Hxογραφήθnκε 1949.