Σε μάζεψα, σε σύμασα
αχ! απ’ τα σοκάκια μέσα!
Κι είπα, να κάνουμε χωριό,
Ν’ ανοίξουμε νοικοκυριό.
Μα συ δεν έχεις μπέσα!
Για να σε κάνω άνθρωπο
ήπια τόσα φαρμάκια,
μα το δικό σου το μυαλό
πετάει στα σοκάκια!
Αμέσως μόλις ξέχασες
τα μπατιρήματα σου,
τον όρκο σου τον πάτησες
και, άμυαλη, ξανάρχισες
τα περπατήματά σου!
Για να σε κάνω άνθρωπο
ήπια τόσα φαρμάκια,
μα το δικό σου το μυαλό
πετάει στα σοκάκια!
Όπου του μέλει να πνιγεί,
ποτέ του δεν πεθαίνει!
Και n δική σου n καρδιά,
το θέλ’ n μοίρα n κακιά,
να ζήσει κολασμένη!
Τραγούδι: Βασ. Τσιτσάνης, Μαίρη Λίντα.
Ζεϊμπέκικο.
Ηχογραφήθηκε: 1956
Στίχοι Κ. Βίρβου.