Ξημερώνει και βραδιάζει
πάντα στον ίδιο το σκοπό!
Φέρτε μου να πιω το ακριβότερο πιοτό,
εγώ πληρώνω
τα μάτια π’ αγαπώ!
‘Όταν βλέπεις, ταβερνιάρη,
να σπάω να παραμιλώ,
μη με κατακρίνεις, μη με παίρνεις για τρε¬λό!
Εγώ πληρώνω
τα μάτια π’ αγαπώ!
Η καρδιά μου συννεφιάζει,
τρέχουν τα δάκρυα βροχή!
Σίγουρα θα πάμε, μια και φτάσαμ’ ως ε¬κεί,
εσύ στο χώμα
κι εγώ στη φυλακή!
Τραγούδι: Μαρ Νίνου, Πρόδρ Τσαουσάκης,
Βασ. Τσιτσάνης.
Χασαποσέρβικο
Ηχογραφήθηκε Τέλος 1949 ή αρχές 1950.
Επανέκδοση 1987