Μου ορκιζόσουν κι έλεγες πιστά πως μ’ αγαπούσες,
μα συ’ σουν ψεύτρα στην καρδιά για μένα δεν πονούσες.
Ποτές μου δε φαντάστηκα ότι με απαιτούσες.
Τώρα μ’ αφήνεις μοναχό στους δρόμους να γυρίζω,
σ’ αυτό τον κόσμο δυστυχής μοναχός μου να ζήσω,
δίχως καμιά παρηγοριά, ώσπου να ξεψυχήσω.
Έτσι μου ήτανε γραφτό σαν όνειρο να σβήσει,
η μόνη μου αγάπη μου χωρίς πια να γυρίσει
και μόνο άσβεστες φωτιές να’ χω σ’ αυτή τη ζήση.
Τραγούδι : Στελ. Περπινιάδης , Βασ. Τσιτσάνης (;)
Χασάπικο
Ηχογραφήθηκε : 1938