Όποιος γεννιέται μερακλής,
δεν ξέρει, τι να κάνει,
πίνει και γίνεται μπεκρής,
ψεύτη ντουνιά,
τον πόνο του να γιάνει.
Οι μερακλήδες αγαπούν
κι έχουν λεφτά στο χέρι
και δεν τους νοιάζει να γλεντούν,
αχ! Βρε ντουνιά,
χειμώνα καλοκαίρι!
Χωρίς μεράκι ο ντουνιάς
δε γίνεται να ζήσει!
Πρέπει τη νιότη να χαρεί,
ψεύτη ντουνιά,
τα μάτια του πριν κλείσει.
Τραγούδι : Στρ. Παγιουμτζής
Ζεϊμπέκικο
Ηχογραφήθηκε : 1940