Καταστραμμένος για κάποιο σφάλμα,
που έχω κάνει στον κόσμο αυτό,
την περιφρόνηση της κοινωνίας
δεν την αντέχω, δεν τη βαστώ.
‘Έφταιξα, έφταιξα,
έφταιξα τ’ ομολογώ.
Μη με σπρώχνεις, κοινωνία,
είναι κρίμα να χαθώ!
Μη με ρωτάτε ποια είν’ n αιτία,
που μ’ έχει φέρει στη θέση αυτή.
Αυτή π’ αγάπησα ήταν για μένα
n πιο μεγάλη καταστροφή!
‘Έφταιξα, έφταιξα,
έφταιξα, τ’ ομολογώ.
Μη με σπρώχνεις, κοινωνία,
είναι κρίμα να χαθώ!
Στιγματισμένος τώρα για πάντα
στην κοινωνία θα περπατώ.
Σωστό ερείπιο, φτωχό κουρέλι,
θα ξεψυχήσω με τον καημό!
‘Έφταιξα, έφταιξα,
έφταιξα, τ’ ομολογώ.
Μη με σπρώχνεις, κοινωνία,
είναι κρίμα να χαθώ!
Τραγούδι: Μιχαήλ Χασαπάκης.
Ζεϊμπέκικο.
Ηχογραφήθηκε: 1955.