Όχι πια άλλα δάκρυα όχι άλλα καρδιοχτύπια
μου φτάνουν για χατίρι σου όσα φαρμάκια ήπια.
Αχ! όσα φαρμάκια ήπια!
Σ’ άλλους δρόμους θα βαδίσω,
τις παλιές πληγές θα κλείσω.
‘Έχει η ζωή γυρίσματα, έχει και μονοπάτια.
Γκρεμίζουν φτωχοκάλυβα και χτίζονται παλάτια.
Αχ! και χτίζονται παλάτια!
Σ’ άλλους δρόμους θα βαδίσω,
τις παλιές πληγές θα κλείσω.
Χρόνια και χρόνια πλάι σου έφτυσα μαύρο αίμα,
μα η υπομονή έχει όρια κι ο πόνος έχει τέρμα.
Αχ! κι ο πόνος έχει τέρμα!
Σ’ άλλους δρόμους θα βαδίσω,
τις παλιές πληγές θα κλείσω.
Τραγούδι: Γιώτα Λίδια.
Ζεϊμπέκικο.
Ηχογραφήθηκε: 1958-59.