Τα χρυσόξανθα μαλλιά, τα βελουδένια μάτια
με σφάζουν, με πληγώνουν, με κάνουνε κομμάτια.
Τα μπλε σου τα φορέματα, το πράσινο γοβάκι είναι καημός σαν περπατάς, γλυκό μου μοδιστράκι.
Ποτέ σου πια να μην ξεχνάς πως θα ‘ρθω να σε πάρω, γυναίκα να σε κάνω με παπά και με κουμπάρο.
Τα χρυσόξανθα μαλλιά, τα βελουδένια μάτια
αυτόν που θ’ αντικρίσουνε τον κάνουνε κομμάτια.
Τραγούδι : Στρ. Παγιουμτζής Βασ. Τσιτσάνης
Ζεϊμπέκικο
Ηχογραφήθηκε : 1938