Μοίρες κακές μας φέραν στ’ αδιέξοδο,
καμιά χαρά στον κόσμο δε μας μένει
Είμαστ’ εμείς της μπόρας τα ναυάγια
ωωωω ωω ωω!
και της ζωής καραβοτσακισμένοι!
‘Ήλιος για μας ποτέ δε γλυκοφώτισε,
γύρω παντού μας ζώνουν μαύρα φίδια!
Είμαστ’ εμείς της μπόρας τα ναυάγια
ωωωω ωω ωω!
και της ζωής κουρέλια και σκουπίδια!
Στα καπηλειά ζητάμε το φαρμάκι μας!
Με το πιοτό τα βάσανα ξεχνούμε.
Είμαστ’ εμείς της μπόρας τα ναυάγια,
ωωωω ωω ωω!
που τη χαρά στο θάνατο θα βρούμε.
Τραγούδι Πρόδρ. Τσαουσάκης.
Ζεϊμπέκικο.
Ηχογραφήθηκε 1950
Επανέκδοση 1987