Ο ποιος μεγάλωσε στα ξένα χέρια
κι ήπιε το δάκρυ της ορφάνιας, το πικρό,
αυτός γνωρίζει, τι θα πει,
να τρως με πίκρα το ψωμί,
όταν βρεθείς χωρίς προστάτη στη ζωή!
Είναι πικρά, είναι βαριά τα ξένα χέρια!
Τα ξένα χέρια είναι μαχαίρια!
Είναι μαχαίρια!
Και στην αγάπη μου τα όνειρά μου
κι αυτά γκρεμίσαν απ’ της μοίρας την οργή!
Αυτός που μού ‘χ’ υποσχεθεί,
πως θα μ’ αλλάξει τη ζωή
κι αυτός δεν είχε μες στα στήθια του ψυχή!
Είναι πικρά, είναι βαριά τα ξένα χέρια!
Τα ξένα χέρια είναι μαχαίρια!
Είναι μαχαίρια!
Τραγούδι: Καίτη Γκρέυ.
Χασάπικο.
Ηχογραφήθηκε: 1961-62.