Αυτόν τον φίλο πού ‘χεις μαζί σου
συχνά τον σφάζεις, τον τυραννάς!
Είναι το θύμα, που ‘πό την καρδιά σου
πιστεύει τάχα τον αγαπάς.
Αυτό το κόλπο συχνά που παίζεις
δε θα κρατήσει πολύ καιρό.
Γ γιατί το θύμα, σαν θα ξυπνήσει,
θα σου ζητήσει λογαριασμό!
Τότε να ξέρεις, τρελή γυναίκα,
δε θα ‘βρεις τόπο για να σταθείς.
Από το θύμα δε θα γλυτώσεις,
μην περιμένεις για να σωθείς.
Τραγούδι: Πρόδρ. Tσαουσάκnς, Μαρ. Nίvου.
Ζεϊμπέκικο.
Hxογραφήθnκε: 1950.
Επανέκδοση 1987