Τον Γιάννη μας τον ζήλεψε και τού ‘στησε καρτέρι
ένα πρωί στο Πέραμα του Χάρου το μαχαίρι!
Τώρα σε κλαιν’ οι Τζιτζιφιές
πού’ έριχνες τις γλυκιές πενιές!
Κι οι μάγκες όλοι του ντουνιά
σε κλαιν’ απαρηγόρητα!
Γιάννη, με τη χρυσή καρδιά.
Τους μάγκες όλους γλένταγες κι αυτοί σε αγαπάνε
και στ’ όνομά σου, Γιάννη μου, τα πίνουν και τα σπάνε!
Τώρα σε κλαίν’ οι Τζιτζιφιές
πού’ έριχνες τις γλυκιές πενιές!
Κι οι μάγκες όλοι του ντουνιά
σε κλαίν’ απαρηγόρητα!
Γιάννη με τη χρυσή καρδιά!
Στον κάτω κόσμο εκεί που πας, στ’ ανήλια κυπαρίσσια,
ρίξε δυο-τρεις γλυκιές πενιές, ν’ ακούσουν τα ντερβίσια
και το χορό ν’ αρχίσουνε τα πιο όμορφα κορίτσια!
Τώρα σε κλαιν οι Τζιτζιφιές
πού’ έριχνες τις γλυκιές πενιές!
Κι οι μάγκες όλοι του ντουνιά
σε κλαιν’ απαρηγόρητα!
Γιάννη, με τη χρυσή καρδιά!
Τραγούδι: Βασίλης Τσιτσάνης.
Ζεϊμπέκικο.
Ηχογραφήθηκε: 1972.