Τό ‘ξερα, το ‘ξερα πως θα μου φύγεις
και βαριά θα πληγωθώ.
Το δικό μου πάθος κι η μεγάλη ζήλια,
σ’ έκαναν να φύγεις, να ‘βρεις ξένα χείλια!
‘Έφυγες, αγάπη μου,
σε πήραν απ’ τα χέρια τα δικά μου
και καίγετ’ η καρδιά μου!
Καίγεται, αχ! καίγεται μες στη φωτιά σου
κι ο καημός δε λέγεται!
Πίστευα, πίστευα πως όταν φύγεις,
γρήγορα θα γιατρευτώ!
Τώρα ένα θαύμα μόνο θα με σώσει,
να γυρίσεις πίσω και να με γλυτώσεις.
‘Έφυγες, αγάπη μου,
σε πήραν απ’ τα χέρια τα δικά μου
και καίγετ’ η καρδιά μου!
Καίγεται, αχ! καίγεται μες στη φωτιά σου
κι ο καημός δε λέγεται!
Αν πονάς, αν πονάς, για μένα λίγο,
μη μ’ αφήνεις να χαθώ!
Σ’ έχω αδικήσει και πολύ πληγώσει,
το χω καταλάβει κι έχω μετανιώσει!
‘Έφυγες, αγάπη μου,
σε πήραν απ’ τα χέρια τα δικά μου
και καίγετ’ η καρδιά μου!
Καίγεται, αχ! καίγεται μες στη φωτιά σου
κι ο καημός δε λέγεται!
Τραγούδι: Στέλιος Καζαντζίδης.
Συρτοτσιφτετέλι.
Ηχογραφήθηκε: 1963.