Ως πότε πια τέτοια ζωή,
να ζούμε χωρισμένοι
και στη δική μας συμφορά
ωω ωω ωω
να χαίρονται οι ξένοι;
Να χαίρονται και να γελούν
ωω ωω ωω
φίλοι, γνωστοί και ξένοι;
Μπορούμε να ξεχάσουμε
τα τόσα όνειρά μας,
που κάνανε σ’ ένα σκοπό
ωω ωω ωω
οι χτύποι τις καρδιάς μας;
Κι αυτοί που μας χωρίσανε,
απ’ τον καημό ας λιώσουν.
Ζωή χρυσή για μας θα ‘ρθει
ωω ωω ωω
κι αυτοί θα μετανιώσουν.
Τραγούδι : Προδρ. Τσαουσάκης, Ιωάννα Γεωργακοπούλου
Ζεϊμπέκικο
Ηχογραφήθηκε : 1947
Επανέκδοση 1987