Έχω να λάβω γράμμα σου
σαράντα μέρες τώρα!
Τάχα να ζεις, ή χάθηκες – χάθηκες,
σαν το πουλί στη μπόρα;
Μέρα και νύχτα ξάγρυπνη,
με μάτι δακρυσμένο,
τον ταχυδρόμο να φανεί -να φανεί
στη στράτα περιμένω!
Σωστός αιώνας φαίνεται
σε μένα κάθε ώρα!
ΚΙ έχω να λάβω γράμμα σου –γράμμα σου,
σαράντα μέρες τώρα!
Άλλοι μου λεν πως πέθανες
κι άλλοι πως ζεις για μένα!
Άλλοι πως μ’ απαρνήθηκες -μ’ απαρνήθηκες
και πάν’ όλα χαμένα!
Τραγούδι: Στέλλα Χασκιλ, Βασ. Τσιτσάνης.
Ζεϊμπέκικο.
Ηχογραφήθηκε: 1948
Επανέκδοση 1987