Ξυπνώ και βλέπω σίδερα στη γη στερεωμένα
και μ’ αλυσίδες σταυρωτές τα χέρια μου δεμένα!
Πέσαν τα σίδερα βαριά
και σκοτείνιασαν τα κελιά!
Με δέσαν χειροπόδαρα σαν τον εγκληματία!
Στην καταδίκη μου αυτή γυναίκα είν’ αιτία!
Βροντούνε βέργες και κλειδιά
και σκοτεινιάζουν τα κελιά!
Τραγούδι: Μαρ. Νίνου.
Ζεϊμπέκικο.
(Ζωντανή εκτέλεση του 1955 από το
κέντρο του Τζίμυ του χονδρού)
Ηχογραφήθηκε 1952
Επανέκδοση 1977