Δεν την πρόσεχα τα βράδια που γυρνούσε
στο φτωχικό μου το σπιτάκι την τρελή!
‘Ήταν γυναίκα μου, η κακούργα, και πουλούσε
το κορμί της σ’ άλλον, η μπαμπέσα, η πονηρή!

Δε μπορούσα να βαστάξω σαν την είδα
αγκαλιασμένη μ’ έναν άλλον στη γωνιά!
Μες στην ταβέρνα μπαίνω σαν τη νυχτερίδα
και μες στην τρέλα μου την πλήγωσα βαριά!

Ντροπιασμένος στη ζωή για μια μπεμπέκα,
που μού ‘χε τάξει αγάπη αιώνια και χαρά.
Γραφτό μου ήταν να την κάνω εγώ γυναίκα,
να με τυραννά και να με σέρνει στα δεσμά!

Μες στην ταβέρνα μπαίνω σαν τη νυχτερίδα
και μες στην τρέλα μου την πλήγωσα βαριά!

Τραγούδι Πρόδρ. Τσαουσάκης, Ρένα Στάμου
Χασαποσέρβικο.
Ηχογραφήθηκε 1950.
Επανέκδοση 1987

Πρέπει έναν τρόπο για να βρω μες στην αγάπη
και να την στήνουμε καλά τη μηχανή.
Η μια τον θέλει στον έρωτα σατράπη
κι η άλλη τον θέλει ιππότη κι ευγενή!

Άλλη το ζόρικο της κάνεις και σε βρίζει
κι άλλη το νου τον έχει πάντα στον παρά.
Άλλη μπαμπέσικα στο δρόμο της βαδίζει
κι άλλη τον έρωτα τον παίρνει σοβαρά!

Πρέπει να στρώσεις ένα σχέδιο μεγάλο,
να βρεις τον τρόπο, το λεγόμενο κουμπί,
γιατι, αν τύχει και σου βρει αυτή τον κάλο,
θα στον πατήσει δυνατά, όσο μπορεί!

Τραγούδι: Ρένα Στάμου, Βασ. Τσιτσάνης, Ν. Βούλγαρης.
Χασαποσέρβικο.
Ηχογραφήθηκε: 1950.

Πέντε χρόνια στη δουλειά σου
ζούσες σπίτι, τα παιδιά σου,
ήσουνα τεχνίτης πρώτης,
ο Αντώνης ο Πειραιώτης.
‘Ήσουνα μαργαριτάρι,
όλος γλύκα κι όλο χάρη!

Τώρα μού ‘γινες τεμπέλης,
να δουλεύεις πια δε θέλεις,
μου γυρνάς μες στις ταβέρνες
και μου κάνεις κουτσουκέλες.
Δε σου μένει μια δεκάρα,
όλα τα ‘κανες μαντάρα!

Γύρνα πάλι στη δουλειά σου,
συγκεντρώσου στα μυαλά σου,
να σε βλέπω με καμάρι,
να με βγάλεις παλικάρι
Και θα σε ξυπνώ με χάδια,
με γλυκά φιλιά και νάζια!

Τραγούδι: Προδρ. Τσαουσάκης, Μαρ. Νίνου.
Χασάπικο.
Ηχογραφήθηκε: 1950.

Από βουνό κι από γκρεμό κι από μεγάλο ρέμα
επέρασα για να σε βρω χίλια ποτάμια αίμα!

Παλιοκό –
παλιοκόριτσο για σένα
πόσα τρά – τράβηξα για σένα!

Τώρα που ξαναγύρισα αλλιώτικη σε βρήκα,
δίχως την πρώτη όρεξη, χωρίς την πρώτη γλύκα.

Παλιοκό –
παλιοκόριτσο να φύγεις,
ένα λες και δέκα κρύβεις!

Αν άλλαξε η γνώμη σου να μου το πεις, κυρά μου,
γιατι αλλάξαν οι καιροί και ήρθε η σειρά μου!

Παλιοκό –
παλιοκόριτσο να φύγεις,
τώρα πια δεν με τυλίγεις!

Τραγούδι: Προδρ. Τσαουσάκnς, Μαρ. Νίνου.
Ζεϊμπέκικο.
Ηχογραφήθηκε: 1950.

Το δρόμο τον κακό που πήρες θα στον κόψω
και την καρδιά σου τη σκληρή
θα την κάνω ν’ αλλάξει το χρώμα
κι από μαύρη να γίνει χρυσή!
Πείσμα το έβαλα δική μου να σε κάνω
κι όποια θυσία χρειαστεί
θα την κάνω, ν’ αλλάξω την καρδιά σου
κι από μαύρη να γίνει χρυσή!
‘Όσο σκληρά κι αν μου φερθείς πρέπει να ξέρεις,
θα μ’ αγαπήσεις, δε μπορεί!
Θα κερδίσω για πάντα την καρδιά σου
κι από μαύρη θα γίνει χρυσή!

Τραγούδι: Μαρ. Νίνου, Προδρ. Τσαουσάκnς,
Βασ. Τσιτσάνης.
Xασαnοσέρβικο.
Ηχογραφήθηκε: 1950.
Επανέκδοση 1987

Σφυρίζει η φάμπρικα μόλις χαράζει
κι οι εργάτες τρέχουν για τη δουλειά.
Για να δουλέψουνε όλη τη μέρα,
γεια σου, περήφανη κι αθάνατη εργατειά!

Βλέπεις κοπέλες στα υφαντουργεία
κι άλλες δουλεύουν στα αργαλειά,
στα καπνομάγαζα, στα συνεργεία,
γεια σου, περήφανη κι αθάνατη εργατειά!

Φράγκο δε δίνουνε για μεγαλεία,
έχουνε μάθει να ζουν απλά.
Στάζει ο ιδρώτας τους, χρυσές σταγόνες,
γεια σου, περήφανη κι αθάνατη εργατειά!

Σφυρίζει η φάμπρικα σαν θα σχολάσουν,
κορίτσια, αγόρια, ζευγαρωτά,
με την αγάπη τους θα ξαποστάσουν.
Γεια σου, περήφανη κι αθάνατη εργατειά!

Τραγούδι: Πρόδρ Τσαουσάκnς, Μαρ. Νίνου,
Βασ. Τσιτσάνης.
Ζεϊμπέκικο
Ηχογραφήθηκε: 1950
Επανέκδοση 1975

Τόσες φορές σε μάλωνε η δόλια η μαμά σου,
μα συ κρυφά τη σκάρωνες, παλιόπαιδο,
κι έκανες τα δικά σου.

Εσούρωνες, μπερμπάντευες και σπίτι δεν κοιτούσες,
γι’ αυτή τη δόλια μάνα σου, παλιόπαιδο
καθόλου δεν πονούσες.

Κάτσε και βάλτα στο μυαλό και μένα μη με βρίζεις.
Θ’ αναστενάζεις, θα πονείς, παλιόπαιδο,
στους δρόμους θα γυρίζεις.

Τραγούδι Ιωάννα Γεωργακοπούλου, Βασ. Τσιτσάνης.
Ζεϊμπέκικο.
Ηχογραφήθηκε 1950.

Απόψε με –
απόψε μες στο καπηλειό
που τα μπουζού –
που τα μπουζούκια κλαίνε,
είμαι μονάχος –
μονάχος κι έρημος,
γιατι δυο μά –
γιατι δυο μάτια φταίνε!

Τριγύρω ό –
τριγύρω όλοι σκυθρωποί
οι φίλοι δε –
οι φίλοι δεν μιλιούνται
Τέτοιους καημούς –
καημούς γνωρίσανε,
γι’ αυτό και με –
γι’ αυτό και με λυπούνται

Μ’ ένα καρά – μ’ ένα καράβι έφυγε
αυτή που είχα –
αυτή που είχ’ αγαπήσει
Πάει στα ξένα
στα ξένα μακριά
και πια δε θα –
και πια δεν θα γυρίσει!

Τραγούδι’ Μαρ. Nίvου, Κερομύτης, Βασ. Τσιτσάvnς.
Ζεϊμπέκικο.
Ηχογραφήθηκε: 1950.
Επανέκδοση 1987

Δυο κορίτσια απ’ τα μοντέρνα
μας την κλείσαν την ταβέρνα,
για ν’ ακούσουνε μια φίνα μπουζουκιά!
Στων κεφιών τους τα χατίρια
σπάσαν πιάτα και ποτήρια
και ντρόπιασαν όλη την μαγκιά!

Δυο κορίτσια της προόδου
ξανοιχτήκανε αρόδου,
για να πιάσουνε με μάγκες κουμπαριά!
Τραγουδήσαν και σφυρίξαν
και στο μάλιστα μας ρίξαν,
με κολπάκια φίνα και βαριά!

Δυο κορίτσια απ’ τα καινούρια
στην ταβέρνα κάναν γιούργια
και μας κάψαν, οι κακούργες, την καρδιά!
Αμολήσαν παραγάδι
και ψαρέψαν σ’ ένα βράδυ
τα πιο ντελμπεντέρικα παιδιά!

Στων κεφιών τους τα χατίρια
σπάσαν πιάτα και ποτήρια
και ντροπιάσαν όλη τη μαγκιά!

Τραγούδι: Προδρ. Τσαουσάκης, Μαρ. Νίνου.
Χασάπικο.
Ηχογραφήθηκε: 1950.

Τη ζωή που θες να κάνεις, δεν μπορώ να τη δε¬χτώ!
Αλλά δεν θα τη χαρίζεις την αγάπη σου,
για καθάρισε για μένα και για πάρτη σου.

Δεν μπορώ να πάω πάσο στις πολλές παρεκτρο¬πές!
Κι αν τα ίδια συνεχίζεις στο γινάτι μου,
καθαρίζω και για σένα και για πάρτη μου!

Μοναχά για μένα θέλω τα δυο μάτια π’ αγαπώ!
Κι αν μπαμπέσικα δουλεύεις την αγάπη σου,
για καθάρισε για μένα και για πάρτη σου!

Τραγούδι: Προδρ. Τσαουσάκnς, Μαρ. Νίνου,
Βασ. Τσιτσάνnς.
Ζεϊμπέκικο
Hxογραφήθnκε 1950