Ξελογιάστρα είναι τ’ όνομα σου,
ζαλίζει, ραΐζει
τη δόλια μου καρδιά!
Το ξερα πως δεν θα μ’ αγαπούσες,
γι’ αυτό σου το’ πα από την πρώτη βραδιά,
τα χάδια, τα φιλιά που μου σκορπούσες,
για μένα ήταν ψευτιά!
Δε σου το ζητώ να μ’ αγαπήσεις,
να φύγεις, να μ’ αφήσεις,
για χάρη στο ζητώ!
Θυμάσαι που μου είπες κάποιο βράδυ,
μου είπες, όποιος αγαπά αληθινά,
το κρύβει στης καρδιάς το φυλλοκάρδι,
πονά, μα δε μιλά!
Τραγούδι : Δημ. Περδικόπουλος
Βαλσάκι
Ηχογραφήθηκε : 1938